Manavgat`ta ikamet eden H.K isimli bir baba oğlu Ö.K ( 15) `in bir eroinman olduğunu söyleyerek yaşadıkları felaketi anlattı. Acılı baba H.K yaptığı açıklamada:" Oğlum Ö.K uyuşturucu kullanmaya okul döneminde başladı. Okul dönemi derken 6. sınıfta. Bu illet bize okulla birlikte geldi. Dışarıda edindiği arkadaşların etkisi oldu. Oğlum Ö.K`de 7. sınıfın birinci döneminden sonra derslerinde düşüş başladı. 8. sınıfın birinci dönemine kadar bu düşüş sürdü. Meğer 14-15 ay öncede esrara başlamış.
Kendi ifadesine göre denemek ve etkisi test etmek için için başlamış.
Ben hayatta bazı şeyleri o zaman öğrendim. Baba baba gibi olacak. Anne anne gibi olacak, Çocuk çocuk gibi olacak.Ben daha çok arkadaş olmayı seçmiştim. Yani çocuk gelip bana itiraf ettiğinde " Ya baba denemiştim" dediğinde tamam oğlum bir daha içme diyerek geçiştirmemem gerekiyormuş.Bunun sebebini araştıracaksın,bunun nedenine geleceksin. Ben bunların hiç birini yapmadım. Sonra biz çocuğu arkadaş ortamından çekelim diye okulunu değiştirdik. Okulu değiştirdikten 5 ay sonra oğlumun yoğun bir şekilde esrar kullandığını sağda solda çevreden duydum. Toplumda söyle bir algı var. Esrar ottur içsin, sigara gibi bir şey değil. Oysa Uyuşturucu uyuşturucudur. Benim gördüğüm kadarıyla hiç bir çocuk esrarla başlayıp esrarla kalmıyor. Çünkü ergenlik döneminde ne neden nasıl soruları çok fazla olduğu için merak ediyorlar. Eroin nasıl, esrar ve hap nasıl diye merak ediyorlar.hangisinin nasıl etkisi var denemek istiyorlar. Birde farklı isimler bulmuşlar eroin`e peynir diyorlar. Eroin değil de peynir diyince çocuklara sevimsiz ve korkutucu gelmiyor" dedi.
Oğlu Ö.K`nın eroin bağımlılığı ile ilgili olarak samimi itiraflarda bulunan H.K, uyuşturucu ile mücadele süresini de şu şekilde anlattı. H.K :" Oğlumu bu illetten kurtarmak için çalmadığımız kapı kalmadı. Ama bir türlü başarılı olmadık. Amatem`de zaten bu çocuklarla hiç ilgilenmiyorlar. İlaç yazıp gönderiyorlar. Antalya Amatem`in( ALKOL VE MADDE BAĞIMLIlığı TEDAVİ VE EĞİTİM MERKEZİ) durumu içler acısı. Biz gittiğimizde 86 tane hasta sırada bekliyordu. Bir gün evde televizyon seyrederken ulusal bir kanalda Ayık Yaşamda Buluşalım Derneği ile ilgili bir alt yazı gördüm ve kilitlendim. O programda madde bağımlısı gençlerin hayat hikayeleri ve nasıl kurtulduklarını anlatıldı. Telefon numaralarını aldım ve irtibata geçtim. İstanbul`a gittik. AYBUDER Başkanı eski bağımlı Yavuz Tufan Hoca ile konuştuk. Tabi oradaki durumu görünce ben çocuğuma madde bağımlılığını yakıştıramadım. Babalık iç güdüsüyle hadi canım, benim oğlum kendini bizimde desteğimizle kurtulabilir, hem bunlar ağır vakalar dedim. Oysa Yavuz hoca bana oğlumun durumunun kötü olduğunu ve bir an önce tedavi olması gerektiğini söylemişti. Tabi biz kendimize yakıştıramadığımız için böyle bir durumu döndük geldik. Aradan 7 ay gibi zaman geçti. Tabi oğlum kullanmaya devam etti. Eroine de işte o zaman bulaştı. Biz durumu bildiğimiz için hep gözetim altında tutmaya çalıştık. Belli bir süre içtiğine pişman oldu, içmeyeceğim bir daha diye her seferinde tutamayacağı sözler veriyordu. Ve biz eşimle her seferinde evladımıza belki bu kez diyerek şans veriyorduk. Çocuğum her geçen gün özsaygısını yitiriyor hem kendine hem bize yabancılaşıyor ve her an yalan söylüyordu. Ben hayatım boyunca ne alkol aldım ne uyuşturucu kullandım. Benim arkadaşlarımın arasında mutlaka kullanan vardır ama ben hiç içmedim. Biz aile olarak toplumun yadırgamayacağı bir yapıya sahip olduğumuzdan çocuğumuzun madde kullandığını kabul etme sürecinde çok geciktik. Toplum olarak çocuğumuz kabul edilmezler listesinde yer almasını içimize kolay sindiremedik..
Sonra zaman zaman konuşmalarımızda Ö.K ‘ın niye tepki gösteriyorsunuz bunu içmeyen yok cümlelerinin sıklığına şaşırdım..Şimdi oğlumuz Aybuder İstanbul merkezinde kalıyor..Kurtulması tek dileğimiz.Ancak aileler şunun farkında olmalı bizim de oğlumuzun bu pisliğe bulaşma ihtimali aklımıza hiç gelmezdi..Biz Manavgat’ta çalmadık kapı bırakmadık..yeter artık ölmesin çocuklarımız..Virüs gibi hızla yayılan ve çocukların adını bile bilmeden sadece madde olarak kullandıklarını sandıkları eroin yuvalara kor gibi düşüyor .“Biz bundan böyle elimizden geleni yapacağız..Bu tür sorunu olan aileler gazeteniz aracılığı ile bize ulaşıp bilgi alabilir..”Diyerek huzurunuzda Yavuz Tufan Koçak’a minnettarım dedi.
AHA Manavgat Hakan Tankaya
