Ben Laden’i, El Kaide’yi ve İŞİD canavarlarını
  yaratanlar, şimdi Müslümanları sorumlu tutuyorlar

 

İlhan KARAÇAY yazdı

 

Avrupalılar’ın, düşünce özgürlüğü konusundaki hassasiyetleri hep üst düzeyde olmuştur. Ayrımcılığın her türlüsüne sert tepki gösteren Avrupalılar, hele hele eşcinsellik ayrımına karşı küplere binerler. Avrupalılar’ın bu tutumu tabii ki bizden de takdir görür.

‘Avrupalılar’ dedim ama, bu konuya Amerikalılar’ı, yani ABD’lileri de kısmen katmam gerek.
Öyle ya, ABD demokrasisi de hatırı sayılacak bir takdire lâyıktır.
Ne var ki, insanların demokratik haklar ile eşit yaşamasını savunan bu ülkeler,  sırf kendi menfaatleri için sekiz takla atarlar. Örneğin Ben Laden’i yaratırlar. El Kaide ve İSİD gibi kahrolası terör örgütlerini yaratmaktan hiç çekinmeyen Batılılar, haliyle ceremeyi de Müslümanlara çektirirler.

 

HOLLANDA PARLAMENTOSU: Başbakan Rutte’nin de katıldığı (sağda) yukarıda görülen oturumda,  sözde Ermeni soykırımının varlığı kabul edilmişti.

 

Kendi yarattıkları canavarlar, işi azıtıp hunharca cinayetler işlediği zaman, bunun suçunu İslam’a yükleyen Batılılar, kışkırtıcıları görmezden gelirler.
Son günlerde özellikle Fransa’da meydana gelen ve hepimizin lanetlediği terör olayları, Batılıların tepkisi ile gündemi meşgul etmiştir.
Bu tepki, benim yaşadığım Hollanda’da da gündemi günlerce meşgul etmiştir.
Ne var ki, gündemdeki konuşmalar bizleri çok rahatsız edici bir boyuta yükselmiştir.
Özellikle, Hollanda Başbakanı Rutte’nin ‘iki daldan murt yemesi’ hepimizi üzmüştür.
 

Geçmişte de, Türkiye ve Türkler konusundaki çıkışları ile bizleri üzmüş olan Rutte’ye ben de bir mektup yazmıştım. Hatırlamanız için o mektubu bu haberin altına ekleyeceğim.

 

Rutte’nin son çıkışına şimdi de  yoğun bir tepki göstermemiz gerekirdi. Ama maalesef bu kez bu yapılmadı. Örneğin, Türkler İçin Danışma Kurulu böyle bir girişimde bulunabilirdi.
Neyse ki, Hollanda Türkevi Başkanı Veyis Güngör bu konuda bir şeyler yazdı ve Rutte’ye  hitap ederek yüreğimize su serpti.

Bakınız Veyis Güngör neler yazmış:

Bu hafta, Hollanda Temsilciler Meclisinde yapılan düşünce özgürlüğü tartışmalarında heyecan dolu ve öfkeli anlar yaşandı. Hollanda’daki Müslümanların Hz. Muhammed’e hakaretin hukuken yasaklanması için başlattıkları kampanyanın gündeme gelmesiyle ipler koptu. Yüz yirmi bin imzalı kampanya tartışması, İşçi Partisi PvdA milletvekili Attje Kuiken, DENK Partisi milletvekili Farid Azarkan ve CDA milletvekili Madaleine van Toorenburg arasında gelişti. Hıristiyan Birlik CU lideri Gert Jan Segers ve liberal Parti VVD’den Dilan Yesilgöz’ün de katıldığı tartışmada yer yer tansiyon yükseldi.

Konuşmalarda, özellikle CDA milletvekili Madaleine van Toorenburg’un sinirlerine hakim olamaması, bağırıp, çağırması hatta hakarete varan ifadeler kullanması dikkat çekti. Mecliste hızını alamayan CDA’lı vekil, aynı akşam bir televizyon tartışma programına konuşmacı olarak katıldı ve kusmak istediklerini orada tamamladı.

Tartışmanın içeriği elbette ayrı bir konu.
Fransa’da öldürülen öğretmen olayının hemen arkasından böyle bir kampanyanın başlatılması, kampanyanın zamanlaması, Müslümanların demokratik haklarını kullanmaları, mutlaka tartışılmalı.

Ancak, Mecliste yapılan tartışmanın kapanışında, Başbakan Rutte’nin yaptığı değerlendirme çok daha dikkat çekici.

Başbakan Rutte, Denk Partisi milletvekili Farid Azarkan’la CDA milletvekili Madeleine van Toprenburg arasında yaşanan ateşli tartışma sonrası, Azarkan’ı kastederek “Sınırlanmayan düşünce özgürlüğü, ilerlemeyi durdurur” dedi. Ancak aynı Başbakan Rutte, hatırlanacağı üzere birkaç hafta önce, Cumhurbaşkanımız Erdoğan’ın ırkçı ve İslam düşmanı Wilders için söyledikleri üzerine, kendisine mikrofon uzatılınca, “Mesajım çok basit; Hollanda'da biz düşünce özgürlüğünü en önemli değer olarak görüyoruz…” demişti.

Buradan anlaşılan mesaj gayet açık ve net: Rutte’ye göre, Wilders için düşünce özgürlüğü sınırlanamaz, o her düşündüğünü söyleyebilir. Aynı Rutte’ye göre,  Azarkan için düşünce özgürlüğünün sınırları olmalı. Azarkan, her düşündüğünü ifade etmemeli, aksi halde ilerlemeyi, gelişmeyi engeller.
Olayı biraz daha açık tarif edersek: Hollandalılar düşündüklerini sınırsız söyleyebilirler, çünkü düşünce özgürlüğü Batı için önemli bir norm ve değeridir. Ancak Faslılar, Türkler, Surinamlılar ve diğer topluluklar akıllarına gelen her şeyi söyleyemezler, ifade edeceklerini söylemeden önce iyice tartmalılar.

Bu tutum, kelimenin tam anlamıyla çifte standarttır.
Şimdi söylenecek bir çift söz var: Sayın Başbakan Rutte, hiç kusura bakmayın ama, böyle bir tutum tam bir sömürü kültürü adetidir. İçinde yaşadığımız zamanın ruhuna aykırıdır. On sekiz, on dokuzuncu yüzyıl değeridir.
Üzülerek hatırlatmak gerekir ki, Hollanda tarihi bu sömürü örnekleriyle doludur. Bununla gurur duyulamaz. Kaldı ki Hollanda ve birçok Avrupa ülkesi, tarihlerindeki sömürge ve kölelik dönemleriyle ilgili muhasebe yapıp, ilgili ülke ve topluluklardan özür dileme gayreti içindeler.

Durum böyleyken, yirmi birinci yüzyılda yaşayan bir liberal Başbakan olarak sömürgeci ve kölelik kültürünün kalıntılarını bırakmanızı ve anayasanın birinci maddesinde yer alan eşitlik ilkesini tekrar hatırlamanızı hassaten arz ederim.

*****************************

 

Bakınız 2017 yılında Başbakan Rutte’ye göndermiş olduğum mektup, Türk basınında nasıl yayınlanmıştı.
(Alttaki yazı HABER DÜKKÂNI’NDAN)

İLHAN KARAÇAY'DAN HOLLANDA BAŞBAKAN'I RUTTE'YE MEKTUP

 

Hollanda'da 50 yıldır gazetecilik yapan Türk kökenli gazeteci İlhan Karaçay, son günlerde yaşanan Hollanda-Türkiye krizi sonrasında, iki ülke arasındaki buzları eritmek için, Başbakan Rutte'ye bir mektup yazdı.

 

Hollanda'da yaşayan Türk kökenlilere 50 yıldır gazeteci ve ombudsman olarak hizmet veren İlhan Karaçay, daha önceleri de Kraliçe Juliana ve Kraliçe Beatrix'e mektuplar yazmıştı.

 

İlhan Karaçay'ın Başbakan Rutte'ye gönderdiği mektubun tam metni şöyle: (Mektubun orijinali altta)

 

Almere, 27 Mart 2017
 
Sayın Başbakanım,
Dikkat ettiyseniz size 'Sayın Başbakan' değil, 'Sayın Başbakanım' olarak hitap ettim. Zira, Türk kökenli bir Hollanda vatandaşı olarak sizi kendi Başbakanım olarak kabul ediyor ve saygı duyuyorum.
Daha önceleri de çeşitli sorunlar için Kraliçe Juliana ve Kraliçe Beatrix'e mektuplar yazmıştım.
Sayın Başbakanım, son günlerdeki acı ve üzücü olaylara değinmeden önce, Türk kökenlilerin Hollanda'ya uyum sağlamadıkları iddiasına karşı, Hollanda'da bu konuda nelerin yanlış yapıldığına değinmek istiyorum. Ama bunun için örnekler vermek mecburiyetindeyim.
Ben şahsen, Türkiye'de yabancı kökenli bir  'Allochtoon' olarak dünyaya gelmiştim. Çocukluk yıllarımda Arapça konuşmamız yasaktı. Konuşanlar karakola götürülüyordu. Müslümanlığın Alevi mezhebine sahip olduğumuz için, dini vecibelerimizi de gizli bir şekilde yerine getirebiliyorduk. Daha sonraları yaşanan rejim değişikliklerinden sonra Arapçayı da konuşabildik, Alevi olarak dini vecibelerimizi de yerine getirebildik.
Yasaklar devam etseydi, belki de kendimi hiçbir zaman Türk addetmeyecektim ve kendimi Suriyeli Arap kabul edecektim. Ama ben kendimi hep Türk olarak hissettim.
Aradan yıllar geçtikten sonra bu kez ben Hollanda'ya göç ettim. Sonra Hollanda tabiyetine geçtim. Gazetecilik yaparken Hollanda milli takımı ve Ajax ile dünyanın çeşitli yerlerine gittim.
Seviyordum o zaman Hollanda futbolunu. 1978 yılında Arjantin'deki finalde kaybedince hüngür hüngür ağlamıştım.
Daha sonra laleleri, yeldeğirmenlerini ve sarışınlarını sevmeye başladımHollanda'nın.
Bu sarışınlardan biri ile evlendim de...
Bu evlilikten iki çocuğum oldu. İki de torunum var. Çocuklarım burada doğmuş olmalarına rağmen, benim yabancı kökenli olmam nedeniyle 'Allochtoon' olarak kayıtlara geçtiler. Başlangıçta ayrımcılıktan şikayet etmedi çocuklarım. Ben nasıl ki  çocuk iken bir allochtoon olarak Türkiye'yi sevdim ve kendimi bir Türk olarak kabul ettiysem, çocuklarım da Hollanda'yı sevecek ve kendilerini Hollandalı olarak kabul edeceklerdi. Ama maalesef öyle olmadı. İki dilli ve iki kültürlü bir zenginliğe rağmen, çocuklarım da her zaman ayrımcılığı hissettiler.
Çocuklarım, gazeteci olmam hasebiyle, yaşanan haksızlıklardan hep haberdar oldular ve bu duygular içinde yaşadılar.
Şahsen ben de ayrımcılığa kurban gittim.
İki ülke arasında büyük bir sürtüşme ve boykota varan olaylar yaşandığı için. bu konuyu da anlatmakta yarar görüyorum.
Hatırlarsanız, Alanya'da birkaç kendini bilmez Türk, 1995 yılında Hollandalı kızlara tecavüz etmiş ve kızlardan Marijke van Dijk'i öldürmüşlerdi. Bu caniler ömür boyu hapis cezasına çarptırılmışlardı. Daha sonra çıkan bir af yasasından  yararlandıkları sanılan katiller yanlışlıkla serbest bırakılmışlardı. İşte o zaman Hollanda'da kıyamet kopmuştu. Hollanda ile Türkiye ilişkileri, bugünkü olaylar gibi zedelenmişti. Daha sonra hata düzeltildi ve katiller yeniden hapisaneye konulmuştu. O sırada Prens Willem Alexander ve Prenses Maxima Türkiye'ye gideceklerdi. Ama medyanın yaygarası nedeniyle bu gezi iptal edilmişti. İş o raddeye varmıştı ki, iki ülke biribirlerine karşı boykot tehditleri savurmuşlardı.
 
İşte o sırada ben ortalığı yumuşatmak için, yönetmekte olduğum DÜNYA gazetesinde Türkçe ve Hollandaca bir yorum yayınlamıştım. Bu yorumumda iki ülke yöneticilerini sakin olmaya davet etmiş, iki ülke halkına da tavsiyelerde bulunmuştum.
Satır aralarında Hollandalı ebeveynlere ve kızlara şu tavsiyede bulunmuştum:
 '' Türkiye bir İskandinav ülkesi değil, bir ortadoğu ülkesidir.  Bu nedenle Türkiye'de giyiminize ve davranışlarınıza dikkat edin.'' diye yazmıştım.
 
Ne var ki GPD Ajansı, benim bu tavsiyemden bir başka anlam çıkarmış ve 28 abonesine, benim, 'Alanya'daki tecavüz ve cinayet kendi kabahatlarıydı' diye yazdığımı iddia etmiş ve 'Verkrachting Alanya was eigen schuld' başlığı ile haber yapmıştı.
İşte o zaman kıyamet koptu ve tüm Hollanda medyası bana karşı acımasız yayın yapmaya başladı. Tabii ki olaya karışan kızlar ve aileleri de çok üzüldüler ve benim aleyhime tazminat davası açtılar.
Ben, haber-yorumumda böyle bir ifade kullanmadığımı belirtmeme ve ailelerden özür dilememe rağmen yargılandım. Ne gariptir ki, Utrechts Nieuwsblad gazetesi daha sonraki bir başyazısında, yanlış yaptıklarını ve benim böyle bir ifade kullanmadığımı yazdı ama bu da fayda etmedi.
Avukatlarımın 'Fikir özgürlüğü' savunması, Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi'nden örnek duruşmalar göstermesi ve Utrechts Nieuwsblad'ın günah çıkarır gibi düzeltme yorumu bile yargıçları tatmin etmedi. Bu nedenle toplamda 18 bin euro cezaya çarptırıldım ve bu cezayı da ailelere ve devlete ödedim.
Yukarıda anlattığım olay, Hollanda adliyesinin bana karşı açıkça uyguladığı bir ayrımcılıktır. Çok uğraşmıştım. Amsterdam'daki duruşmaya bizzat katılmıştım. Hakimin önünde ailelere hitap ederek, böyle bir benzetme yapmadığımı söyledim ve açıkça özür diledim. Ama yargıçlar, medyanın etkisinde kalmıştı bir kere...
Şimdi gelelim bu günlere.
Bugünlerde de Türkiye ile Hollanda arasında büyük bir gerilim yaşanıyor.
Burada tekrarlamaya gerek görmediğim malum olaylar, iki ülke arasında savaş niteliği kazanacak kadar ciddi bir şekilde gelişiyor. Öyle ya, Rotterdan Belediye Başkanı Aboutaleb'in, 'Polis timine, yanlış bir harekette vur emri vermiştim' şeklindeki açıklaması, Türk Dışişleri Bakanı tarafından ' Bu bir savaş nedeni olurdu' tepkisine yol açtı.
Sayın Başbakanım, ben gerek ajansım ile gönderdiğim haber-yorumlarda ve gerekse sosyal medyadaki yazılarımda hep uzlaştırıcı olmaya çalıştım.
Bu olaylar için ne kadar çok kızmış Hollandalı varsa, lehte ve aleyhte o kadar çok kızmış Türk de var.
Ben burada, Türkiye'nin yanlışlarını sıralamayacağım. Türkiye'deki rejimin iyiliği veya kötülüğü bir tarafa. Mademki Hollanda demokrat, özgürlükçü ve insan haklarından yana bir ülkedir, o zaman 11 Mart cumartesi akşamı Rotterdam'da yaşanan olayların yorumunu nasıl yapmamız lazım?
Demokrasilerde, özgürlükçülükte ve insan hakları savunuculuğunda kısasa kısas olur mu?
Yani, 'Türkiye şunu yaptı, biz de bunu yaparız' demek olur mu?
O zaman nerede kaldı demokrasi, özgürlükçülük ve insan hakları savunuculuğu?
O akşam televizyonlardan canlı olarak izlediğimiz olaylar sırasında, Hollandalılar'ın gururla baktıkları polis kuşatması, Türkler'in içini karartıyordu.
Ekranlarda hem de Bakan olan bir hanımefediye yapılan muamaleyi izleyen milyonlarca Türk, adeta kan kusuyorlardı. Türk kökenli bir Hollanda vatandaşı olarak ben de öfkelenmiştim. Türkiye'nin Rotterdam Başkonsolosu Sadin Ayyıldız'a, Bakan'ın yanına girme izni bile verilmiyordu. Bakan'a ve yanındaki heyete bir bardak su bile verilemedi.
Daha sonra iki Türk diplomat tutuklanarak karakola götürüldü. Diplomatik pasaportlarını gösterdikleri halde tam iki saat hem de ayrı ayrı hücrelerde tutuldular.
Peki, bu olayların bu raddeye gelişinin nedeni Türkler miydi?
Ben şahsen, sizin Türkiye Başbakanı Yıldırım ile, Koenders'ın da Dışileri Bakanı Çavuşoğlu ile yaptığınız telefon konuşmalarının içeriğini biliyor gibiyim.
Fransa'nın aynı saatlerde Çavuşoğlu'nun uçağına iniş verdiği haberleri arasında, sizin hala yasakçı olma tavrınızın nedeni, iddia edildiği gibi, sırf Wilders'e karşı, daha sert yabancı ayrımcılığı yapmak mıydı?
Hoş, genel kanaat böyleydi ve bu nedenle de sizin seçimde Wilders'i alt ettiğiniz kanaati hakim ama, bundan sonra olayın telafisine nasıl gideceksiniz?
Sayın Başbakanım, sayıları 315 bini bulan Türk kökenli Hollanda vatandaşı olarak, biz bu ülkeyi, lalesi, yel değirmeni, sarışını, eşcinseli ile sevmek istiyoruz.
Bir zamanlar ben çok sevmiştim bu ülkeyi.
Sonra sevmez oldum.
Haliyle çocuklarım da uzaklaştı bu sevgiden.

Şimdi bir iddiaya karşı yanıt vereyim. Hollandalılar faşist ve ırkçı değillerdir.
Hollandalı'nın faşist ve ırkçı olmadığının delil ve örnekleri elimizde vardır.
Bir zamanlar Glimmerveen diye ırkçı bir politakcı türemişti. Ama Hollanda halkı bu ırkçıya prim vermedi ve seçimlerde tek sandalye bile kazanamadı. Daha sonra Janmaat diye bir başka ırkçı çıktı piyasaya.
Bu ırkçı da Hollanda halkından destek alamadı. Sadece bir sandalye kazandı ve kendisi meclise girdi. Ama meclisteki hiçbir parlamenter bu adamın elini bile sıkmadı. Zira o zamanlar politikacılar Hollanda halkının bu konudaki duygularını ve tutumunu çok iyi biliyorlardı.
Sonra sevimli bir ırkçı çıktı ortaya. Pim Fortuyn idi bu sevimli ırkçı.
New York'taki 11 Eylül sendromundan sonra patlayan islamafobiden de yararlanan  Fortuyn büyük bir popülarite kazanmıştı. Ama ne var ki öldürüldü Fortuyn. Katili bulunmasaydı, suç Müslümanlar'a atılacaktı. Ama ne mutlu ki katili yakalandı ve Müslümanlar bu töhmetten kurtuldu. Katil bir Müslüman değil, sapsarı bir Hollandalıydı.
Daha sonra Bayan Verdonk Azınlıklardan Sorumlu bir Bakan olarak çıktı karşımıza. Söylemleri ve uygulamaları ile tam bir yabancı karşıtı olan Verdonk'a ben, bir Türk şarkısından esinlenerek  'Vicdansız Sabuha' lakabını takmıştım. Sonraları da Wilders denen adam çıktı arenaya...
Sonu da malum.
İşte, Hollanda halkı bu çirkin politikacıların tesiri altında kaldılar. Aramızdaki çürük elmalar da Hollanda halkı içindeki bakış açılarının değişmesinde rol aldılar.

Eskiden bize, ne Türkiye devleti sahip çıkıyordu ne de Hollanda.
Şimdi görüyorum ki, bizi paylaşamıyorsunuz.
O zaman, bize bir şans verin sayın Başbakanım.
Öyle şeyler yapın ki, biz bu ülkeyi yeniden sevelim.
Gerekirse bu ülke için can da verelim.
Şu bir gerçektir ki, Hollandalılar olaylara daha serin kanlı bakarlar. Yani serinkanlı nuchterler.
Doğulular ise duygusaldırlar. Hollanda'yı yöneten bir Başbakan olarak siz burada serinkanlılığınızı gösterin ve daha duygusal olan Türkiye'ye karşı daha kucaklayıcı olun.
Bakın, buraya gelmiş ve burada doğmuş olan yarım milyona yakın Türk kökenli, çoğunlukla bu ülkeye entegre olmuş vatandaşlardır. 25 bin Türk kökenli işyeri açmıştır bu vatandaşlarınız. Bunlar 100 bine yakın insan çalıştırmaktadır. Türk kökenli çocuklar eğitim görmüşlerdir. Binlerce gencimiz çok önemli pozisyonlarda görev yapmaktadır. Türk kökenliler siyasete de ilgi duymuşlardır. Milletvekili olan, İl Genel Meclisi Üyesi olan ve Belediye Meclis Üyesi olan binlerce Türk kökenli vardır.
Bazı çatlak sesler, Türk kökenlileri aşağılamak için bu gelişmelerin aksini iddia etmektedirler.
Tabii ki her toplum içinde çürük elmalar olacaktır.
Türkiye'nin Akdeniz sahillerinde binlerce Hollandalı yaşamaktadır. Oradaki Hollandalılar arasında da çürük elmalar yok mudur?
Göçmenler, dünyanın her tarafında aynı kaderi paylaşırlar sayın Başbakanım.
Kanada'daki, Avusturalya'daki, Yeni Zelanda'daki Hollanda'dan göç etmişlere bakınız. Orada da aynı sorunları görürsünüz. Buralarda kiliseler boş iken ve hatta bazıları camiye dönüştürülürken, oralarda kiliseler dolmaktadır. Tıpkı burada camilerin dolduğu gibi...
Bunlar, göçmenlerin kendilerini sahipsiz hissetmelerinden kaynaklanmaktadır.
Türk kökenlilerin Hollanda'daki toplumsal konumları da tartışılıyor. Türk kökenliler aslında toplumdaki gelişmelere duyarlı davranmaktadırlar.  Bunun son örneğini 15 Mart seçimlerinde gördük. Türk kökenliler siyasi katılım mücadelesinde farklı bir misyon ortaya koydular. Türk kökenliler seçimlerde katılımı azami seviyeye çıkararak, güçlerinin farkına varılmasını istediler ve bunu sağladılar.  Seçim andıklarına giderek Hollanda'nın asli unsuru olduklarını ortaya koydular. Türk kökenliler,  kullandıkları oylar ile, bu ülkenin yönetimi ile ilgili kaygılarının olduğunu ortaya koydular.  Eşit vatandaşlar olarak, seçme ve seçilme hakkını  vatandaşlık şuuruyla yerine getirdiklerini gösterdiler.  Türk kökenli Hollandalılar, Türkiye'ye duydukları aidiyetin, Hollanda'ya duydukları aidiyete halel getirmeyeceğini, tam aksine bunun bir zenginlik olduğunu tavırlarıyla gösterdiler.
Sayın Başbakanım, madem ki bizler, gelişmemiş ve henüz demokratikleşmemiş bir ülkeden göç etmişiz, siz de gelişmiş , medenileşmiş ve demokratikleşmiş bir ülkesiniz, o halde gelişmelere de bu minvalde toleranslı davranılması gerektiğini anlamalısınız.
Burada yaşamakta olan yarım milyona yakın Türk ve Türk kökenlinin daha fazla üzülmesine izin vermeyiniz.
Buradaki Türk kökenliler, Hollanda'nın lalesini, yeldeğirmenini, futbolunu ve sarışınlarını yine sevmek istiyorlar. Bu aşkın yeniden doğmasına ön ayak olunuz.
Bu mektubum ile birlikte size, 2012 yılında kutladığımız Hollanda-Türkiye ile 400 yıllık ilişkilere ait kitabımı da gönderiyorm.
Bu kitapta da göreceksiniz ki, iki ülke arasındaki dostluk çok eskiye dayanıyor. Bu bir dostluktan ziyade kader birliğine de benziyor. Zira Türkiye, Hollanda'nın kuruluşunda ve sonrasında büyük yararlar sağlamıştır. Hollanda'nın düşman olması gereken en son ülke Türkiye olmalıdır.
Hollanda'nın Türkiye'ye minnet borcu da vardır. Bu borcu Prens Maurits o zamanlar Zeeland'ta bir yere 'Türkije' adını vererek ödemeye çalışmıştır. 80 Yıllık İspanya savaşını kazanmanızda Osmanlı'nın rolü olmuştur.  Kurulan Hollanda devletini Venedikliler, Almanlar ve Fransızlar istemediği halde ilk tanıyan Osmanlı olmuştur.
İlk Büyükelçiniz Haga, Osmanlı Sultanı tarafından kabul edilip kapütülasyon hakkını aldığı zaman Hollandalılar çok mutlu olmuşlardı.
İşte biz böylesi bir kader birliğine sahibiz.

Şimdi sıra o kader birliğini yeniden inşa etmeye geldi.
Bunu da en iyi yapacak olanların başında siz geliyorsunuz.
Sizden bekleneni yapınız sayın Başbakanım.
Bu ara benim yapmamı istediğiniz bir şey olursa, başımın üzerine...
Mektubuma son vereceğim sırada Rotterdam'dan bir haber geldi: Bir Türk, dükkanını Erdoğan posterleri ile süslemiş. Uyarı üzerine polis gelmiş ve bu posterleri toparlatmış. Gerekçe olarak da, kışkırtıcılığı önlemek gösterilmiş.
Bu durumda bu tip gelişmeler devam edecek gibi.

Peki şimdi ne yapacağız sayın Başbakanım?
Bu ülkede Erdoğan'ı sevenler olduğu sürece, siz nasıl demokrat ve özgürlükçü olarak hareket edeceksiniz? Türkler'in bazıları soruyorlar: Erdoğan diktatördü de, neden O'nunla anlaşmalar yapıyorsunuz? Erdoğan'ı Avrupa olarak neden tamamen dışlamıyorsunuz da, konu seçim olduğu zaman O'nu dışlıyorsunuz?
Burada yaşayan yarım milyona yakın Türk kökenlinin büyük çoğunluğu, bu gibi siyasi çekişmeler içerisinde kurban mı olacaklar?

Lütfen sayın Başbakanım, siz Hollanda gibi önemli bir ülkeyi yönetecek beceriye sahipsiniz. Türkiye ile bozulmuş olan ilişkiyi çözebilecek yeteneğe sahip olduğunuza inanıyorum.
Paylaşamadığınız buradaki Türk kökenlilerin hatırına, barış inisiyatifini siz alınız.
Yarım milyona yakın Türk ve Türk kökenliler sizden bunu bekliyor.

 

ARTUKLU HABER AJANSI-HOLLANDA