Yıllardır yaptığı radyo programlarıyla tanınan Yasemin Şefik, ikinci kitabı Dünlük ile karşınızda.
Yıllardır yaptığı radyo programlarıyla tanınan Yasemin Şefik, ikinci kitabı “Dünlük” ile karşınızda.
Eğlenceli üslubu, farklı bakış açısı ve yorumu, aşkı ti`ye alan tavrını kitabına da taşıyan Yasemin Şefik, sosyal medyada anlatımlarıyla en çok paylaşılan isim.
Dünlük’te Yasemin Şefik, popüler kültür, aşk, sokak, hayat ve güncel duyguları, kelime oyunları yaparak eğlenceli ve etkileyici bir dille aktarıyor.
DÜN...
Yıllar önce, ben daha küçükken, aklımdan geçenleri çirkin cümlelerimle yazarken ve bütün yaşıtlarım bunu “GÜNLÜK” adı altında yazarken karar vermiştim.
Ben de yazacağım. Bir bir ne oldu, bitti yazıp biriktireceğim...
Yazdım... Hem de sayfalarca... İlk başta çok hevesliydim, her gün bitiminde o günü yazıyordum. Birkaç hafta geçince baktım ki artık o günü yazmıyorum.
Hevesim tembelleşmiş. Bunun adı günlük olamaz dedim.
Olsa olsa “DÜNLÜK” olurdu. Ben de öyle yaptım.
Kendi bulduğum kelimenin havasını atıyordum.
Arkadaşlarımın bir dünlüğü yoktu. Ama benim vardı.
Kısa kısa yazdım. Uzun cümlelere gerek yoktu.
Şiir gibi geçiyordu. Benimdi…
Şimdi senin de oldu!
Aslında dert belli:
Sevgilinin eski sevgilileri DÜNDÜR,
Ağladığın, zırladığın bütün o finaller DÜNDÜR.
Unutamadığın en güzel hikâye DÜNDÜR.
Dün, dündür... Bugün zaten dündür!
Yıllardır yaptığı radyo programlarıyla tanınan Yasemin Şefik, ikinci kitabı “Dünlük” ile karşınızda.
Eğlenceli üslubu, farklı bakış açısı ve yorumu, aşkı ti`ye alan tavrını kitabına da taşıyan Yasemin Şefik, sosyal medyada anlatımlarıyla en çok paylaşılan isim.
Dünlük’te Yasemin Şefik, popüler kültür, aşk, sokak, hayat ve güncel duyguları, kelime oyunları yaparak eğlenceli ve etkileyici bir dille aktarıyor.
DÜN...
Yıllar önce, ben daha küçükken, aklımdan geçenleri çirkin cümlelerimle yazarken ve bütün yaşıtlarım bunu “GÜNLÜK” adı altında yazarken karar vermiştim.
Ben de yazacağım. Bir bir ne oldu, bitti yazıp biriktireceğim...
Yazdım... Hem de sayfalarca... İlk başta çok hevesliydim, her gün bitiminde o günü yazıyordum. Birkaç hafta geçince baktım ki artık o günü yazmıyorum.
Hevesim tembelleşmiş. Bunun adı günlük olamaz dedim.
Olsa olsa “DÜNLÜK” olurdu. Ben de öyle yaptım.
Kendi bulduğum kelimenin havasını atıyordum.
Arkadaşlarımın bir dünlüğü yoktu. Ama benim vardı.
Kısa kısa yazdım. Uzun cümlelere gerek yoktu.
Şiir gibi geçiyordu. Benimdi…
Şimdi senin de oldu!
Aslında dert belli:
Sevgilinin eski sevgilileri DÜNDÜR,
Ağladığın, zırladığın bütün o finaller DÜNDÜR.
Unutamadığın en güzel hikâye DÜNDÜR.
Dün, dündür... Bugün zaten dündür!
