65 yaş üstüne uygulanan kısıtlamalarla (sokağa çıkma yasağı) ilgili ikinci bir yazı yazmak istemezdim. İsterdim ki birinci yazım hükümet, muhalefet ve tüm yurttaşlarda bir empati, duyarlılık yaratsın. Hatta bu yazıyı ben değil ana medyada köşesi olanlar, siyasetçiler, aydınlar yazsın, söylesin.
İktidar partisi, ortağı ve grubu parlamentoda olan muhalefet parti yöneticilerinin yaşları 65 yaş ve üzeri olduğu halde kendi yaşıtlarına uygulanan muameleye sessiz kalmaları siyaseten de göz göre göre yapılacak bir durum değildi(r). Tuhaf bir durumdu bu: İktidarıyla muhalefetiyle bizi yöneten devletin bu unsurları 65 yaş üzeri oldukları halde kendileri her türlü yasağın dışındaydılar. Sokağa çıkabiliyorlar, isterlerse seyahat te yapabiliyorlar. Durdukları refah noktasından yaşıtlarını eve kapatılmış ve onlar adeta ev hapsine konmuşlardı. Üstelik adeta müebbet hapis cezası vermiş gibi de koranın tehlikesini öne sürerek dışarı çıkmamaları için de bin dereden bahane üretiliyordu. Oysa kahvehaneler, lokantalar, avm’ler, uçaklar, trenler, gemiler, iç hatlar, dış hatlar, gümrük kapıları, halı sahalar, futbollar serbest olmuş ya da olacak ama 65 yaş üzeriler dışarı çıkamayacaklar. Sanki tüm bu korona belasını bu insanlar yayıyordu. Tüm sosyal hayatı serbest bırakanlar sanki 65 yaş üzerindekileri izolasyona soktuklarını sanıyorlar. Oysa onların da yakınları ve sevdikleri var. Onlara da herkes geliyor. Eğer dışarıda korona varsa onlara gelenler de bunu bulaştırabilir. Bilimsel ve sağlık açısından hiç inandırıcı olmayan bu uygulama eğer böyle devam ederse bir soykırıma neden olabilir. Çünkü belirli bir grubu (burada 65 yaş üzeri) sosyal, ekonomik, kültürel, fiziksel, psikolojik baskı altına alarak o gruba zarar vermek ve hatta ölümlerine neden olmak bir soykırım uygulamasıdır.
Bu konu bir gün bir hukukçu tarafından mutlaka gündeme getirilecektir. Bakmayın şimdilik bir CHP milletvekilinin utanarak sokağa çıkma yasağını öylesine gündeme getirdiğine. Sözcü ve Cumhuriyet gazeteleri de konuyu bir yönü ile gündeme getirdiler. Ne Ak Parti’den, ne Saadet Partisi’nden, ne HDP’den, ne MHP’den, ne de İyi Parti’den ciddi bir ses çıkmadı. Tuhaftır ki ülkedeki grubu olsun olmasın tüm siyasi partiler bu konuda aynı safta oldular. Yazık, çok yazık! Demokratlıkları, solculukları sağcılıkları, insan sevgileri bu kadar(mış)! Bu korkunç bir durumdur. Olayın en önemli yönü 65 yaş üzerini evde tutarak, özgürlüklerini ellerinden almak, onları ruhsal bir bunalıma sokup hastalanmalarına neden olmaktır. Bunun sonucu meydana gelecek ölümler sayıca ne olursa olsun soykırımdır. Ortada bu soykırımı sessizce sanki kabullenme var. Tehlikeli olan budur. İnsanlığın sonudur böyle bir davranış. Bu korkunç bir durumdur. Toplumun sonudur bu, yok sayılmadır, yok olmadır. 65 yaş üzerine haftanın bir iki günü için göstermelik izin çıkarılmak isteniyor. Bu durum yasağın uzun süreceğini ve daha fazla travma yaratacağı anlamına geliyor.
Sağlık Bakanı ve Bilim Kurulu nasıl olur da her şeyin serbest bırakıldığı bir ortamda sadece bir grup insanı içerde tutarak korona ile mücadele ettiğini söyleyebiliyor? İçerde tutarak bu insanları ölümden kurtarmıyor, daha çok ölüme yaklaştırmıyor musunuz? Bu insanlar artık boşuna yaşadıklarını ve adeta kendilerini lanetlenmiş görmeye başladılar. Bütün toplum içinde aşağılandılar. Vebalı muamelesi görüyorlar. Boşuna yaşadıklarını ve parazit olduklarını düşünmeye başladılar. Bu duruma derhal son verilmelidir. 65 yaş üzeri insanlara konulan yasaklamalar tamamıyla kalkmalıdır. Dünyanın hiçbir ülkesinde sadece 65 yaşı tecrit ederek korona ile mücadele edilmedi. Kimsenin 65 yaş üzeri yurttaşları şeytanlaştırma gibi bir role sokmaya hakkı yoktur. Yaşamak, özgürce yaşamak bir insan hakkıdır. Bunu bugün birileri söyleyemiyorsa mutlaka bir gün birileri söyleyecektir.
