TAZİYE YEMEĞİ MESELESİ
Yaşamın birçok alanında kendini hissettiren ekonomik darboğaz ;
içinde Mardin'in de bulunduğu bölgede, yüzyıllardır devam etmekte olan taziye yemeği geleneğini tartışılır boyutlara taşıdı.
Vefat nedeniyle acılı olan aile, büyük rakamlarla telaffuz edilecek yemek harcamalarının ciddi manada yüksek oluşu nedeniyle, ekonomik sıkıntıyla karşı karşıya kalındığında ölüm acısını bile doğru dürüst yaşayamaz duruma geliyor.
Yüzyıllar önce ;
yaşam koşullarının bugün gibi zorlu olmadığı günlerde, bölge insanının misafir ağırlama ve dayanışma göstergesi olarak ifade edilen bu geleneğe, nasıl son verilebileceği arayışları sürüyor.
Peki.
Bölgeye ve dolayısıyla Mardin'e özgü bir kültürel miras niteliğinde olan bu geleneğe son verilsin mi ?
Ekonomik sıkıntıların tavan yaptığı, buna rağmen bazı kişilerin abarttığı, kaşığı cebinde taziye taziye dolaşan bir zümrenin oluştuğu bu ortamda, taziye ve hatta mevlid yemeği uygulamasına en kısa sürede son verilmesi gerektiği zaruret halini almıştır.
Konu ;
vatandaş gruplarının da katılım sağlayacağı kitlesel toplantılarda konuşulmalı,
değişik kesimlerden insanların görüşü alınmalı,
bu konuda oluşacak mutabakat çerçevesinde varılacak sonuç, çeşitli platformlarda yapılacak söyleşilerle vatandaşlara aktarılmalı.
Son zamanlarda sıkça gündeme gelen "taziye yemeği" konusunda bazı kesimlerde görüşmeler yapılırken;
en ciddi girişim Sayın Vali Tuncay Akkoyun'dan geldi.
Sayın Vali ;
bir duyuru metni formatında hazırlattığı ilanla, bundan böyle Mardin merkez ve ilçelerinde taziye yemeği uygulamasına son verildiğini duyurdu.
Taziye yemeği külfetine son verileceği açıklaması hemen hemen her kesimde memnuniyet ve şükranla karşılandı.
Ancak ;
vatandaşın da içinde olacağı görüşmeler sonucu bu olumlu kararın alınmasının daha doğru olabileceği gerçeğinden hareketle ; büyük bir iyi niyet içeren girişim sonucundaki karar, dayatmaya benzer bir üslupla dile getirilmiş olmasının gölgesinde kaldı sanki.
Kararın basına servis edilen,
MADDE 1
MADDE 2
MADDE 3....şeklindeki
ifadeleri içeren duyuru metni,
vakti zamanında sık sık karşılaştığımız ;
"Sıkı Yönetim Komutanlığının (?)numaralı Duyurusu" bayağı benzerlik gösterdi.
SEMİH HOCAOĞLU-MARDİN
